به گزارش ایلنا، این تیم در دورانی که استیلی هدایتش را برعهده داشت، با ترکیبی از بازیکنان باتجربه و جوان توانست به موفقیت بزرگی در نخستین سال حضورش در لیگ برتر برسد. این شرایط البته برای مالک متمول این تیم خیلی ایده‌آل نبود. در حالی که پس از استیلی هدایت تیم به افشین پیروانی سپرده شده بود، لوبیسا تومباکوویچ در 14 تیر 1389 برای ایجاد تحولی بزرگ در این تیم، راهی ایران شد و هدایت استیل آذین را برعهده گرفت.

این تنها کار مالک استیل آذین نبود و کار تازه شروع شده بود. در روزهایی که گفته می‌شد سرمربی منتخب و خارجی استیل آذین اطلاعی از جذب بازیکنان نداشت، ستاره‌های فوتبال کشورمان در این تیم جمع شدند. بازیکنانی مثل علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، فریدون زندی، علی‌رضا واحدی نیکبخت، سیاوش اکبرپور، حسین کعبی، علی انصاریان، سوشا مکانی، حسن اشجاری، میلاد زنیدپور، حامد کاویانپور، ابراهیم میرزاپور، امیر شاپورزاده، محمد پروین، پژمان جمشیدی، محمد محمدی، محمد غلامی، محسن خلیلی و ... که هر تیمی آرزوی داشتن یکی از این بازیکنان را داشت.

به طور مثال تیم‌های مطرحی در لیگ آن سال به دنبال جذب کریمی و یا مهدوی‌کیا بودند اما اوضاع در استیل‌آذین به گونه‌ای پیش می‌رفت که این همه ستاره در این تیم جمع شد. همه چیز بر وفق مراد مالک این تیم پیش می‌رفت، سرمربی حرف گوش‌کن و جذب ستاره‌های فوتبال کشورمان، استیل آذین را به یک تیم فوق کهکشانی تبدیل کرده بود اما آنچه اتفاق افتاد کاملاً برعکس همه برنامه‌ریزی‌ها در تیم بود. این تیم خیلی زود گرفتار حاشیه‌های مختلف از جمله تعویض این بازیکنان و ... شد که در نهایت لوبیسا تومباکوویچ 23 مهر 89 از ایران رفت و دیگر برنگشت. این پایان کار استیل‌آذین نبود، این تیم آنقدر ضعیف عمل کرد که در نهایت خیلی زود از لیگ برتر حذف شد و حتی به لیگ دسته دوم کشور برگشت. لوبیسا تومباکوویچ کمتر از سه ماه در استیل آذین پرستاره دوام آورد و ایران را ترک کرد.

حالا انگار همین اتفاقات در تراکتورسازی تکرار می‌شود، تیمی که چندین سال با ترکیبی از بازیکنان با‌تجربه و جوان توانسته افتخارات خوبی در لیگ برتر کسب کند، امسال متفاوت عمل کرده و بازیکنانی را به خدمت گرفته است که کسی باور نمی‌کرد این بازیکنان را حداقل به این زودی‌ها در لیگ برتر ببیند و حتی برخی از تیم‌های مطرح کشورمان به دنبال جذب آنها بودند اما آنها به یکباره در تبریز دور هم جمع شدند. بازیکنانی مثل اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، احسان حاجی صفی و حتی صحبت از حضور کریم انصاری فرد در این تیم و تعدادی از بازیکنان خارجی که یاد و خاطره تیم کهکشانی استیل آذین را زنده می‌کند.

در همان روزهای نخست و با قطعی شدن حضور توشاک در تبریز هم شایعاتی درباره اینکه او از جذب بازیکنان اطلاع ندارد، به گوش می‌رسید و خیلی زود با تعویض‌هایی که در بازی‌ها و بخصوص تعویض زودهنگام دژاگه انجام داد، این شایعات را قوت بخشید و در حالی که در 18 خرداد ماه به‌عنوان سرمربی تراکتورسازی انتخاب شده بود، حالا بعد از گذشت کمتر از 3 ماه صحبت از رفتن او از تراکتورسازی است و مالک تراکتورسازی او را به تمرین‌ها راه نداده تا او از کشور خارج شود. این پایان داستان تراکتورسازی نخواهد بود اما تکرار داستانی است که در گذشته در لیگ برتر اتفاق افتاده و حالا دوباره شاهد آن هستیم. اتفاق ناخوشایندی که برای استیل‌آذین رخ داد و باعث شد تقریباً این تیم از فوتبال حذف شود، حتماً برای تراکتورسازی رخ نخواهد داد اما این تجربه‌ها و البته نتایجی که برخی تیم‌ها با سرمایه‌گذاری روی استعدادهای فوتبال کشورمان گرفتند، نشان می‌دهد که جذب ستاره‌ها و جمع کردن آنها دور هم بیشتر اوقات نتیجه برعکس می‌دهد. شاید به همین خاطر و با توجه به همین تجربه باشد که می‌توان مدعی شد حفظ توشاک بهترین کار برای تراکتورسازی در چنین شرایطی باشد.