مقایسه فوتبال با «اسبسواری»/ قتل عام فوتبالیستها به دست دو نهاد
یک روزنامه ایتالیایی در مطلبی به انتقاد از تعداد مسابقات فوتبال پرداخت و این اقدام سازمانهای برگزار کننده فوتبال را به گونهای توصیف کرد که گویی بازیکنان فوتبال اسبهای مسابقه هستند.
به گزارش خبرنگار مهر، طراحی مسابقاتی مانند لیگ ملتهای اروپا، لیگ باشگاهی اروپا و لیگ کنفرانس اروپا، افزایش تعداد تیمها در جام جهانی ۲۰۲۶ منجر به افزایش تعداد مسابقاتی شد که بازیکنان باید در طول فصل انجام دهند. این مساله با وجود درآمد سرشاری که نصیب سازمانهایی مانند یوفا، فیفا، کنفدراسیونها و فدراسیونها میکند اما فشار سرسامآوری به بازیکنان فوتبال وارد میآورد.
روزنامه ایتالیایی «فاتو کوتیدیانو» در یادداشتی به این مساله پرداخته است و افزایش تعداد مسابقات فوتبال را مورد انتقاد قرار داده است و آن را با مسابقات اسب سواری مقایسه کرده است.
این روزنامه شرایط امروز فوتبالیستها را با فیلمی از «سیدنی پولاک» با عنوان «آنها اسبها را خلاص میکنند، مگر نه؟» مقایسه کرده است. این فیلم درباره افرادی است که همگی سخت در تلاش هستند تا در یک مسابقه رقصِ استقامتی برنده شوند و فرد فرصتطلبی که از این رقابت پول زیادی به جیب میزند این افراد را ترغیب به رقابت مینماید.
درست است بازیکنان فوتبال پول زیادی به دست میآورند اما به همان اندازه باید تسلیم منفعت طلبی ماشینهای سازماندهی مسابقات فوتبال شوند که هدفش چیزی جز افزایش هرچه بیشتر درآمدش نیست و با شتاب سرسامآوری اقدام به افزایش تعداد مسابقات و ریتم بازیها کرده است و بازیکنان را به کارگران توپ و زمین مبدل ساخت.
این روزنامه نوشته است: طبق مطالعات پزشکی در خصوص توان جسمانی بازیکنان و اثرات داروهای ضد التهاب، حداکثر تعداد بازیهایی که یک فوتبالیست باید در یک سال انجام دهد ۳۸ مسابقه است. اما افزایش تعداد تیمهای شرکت کننده در مسابقات قهرمانی ملی مانند انگلیس، اسپانیا و ایتالیا به ۲۰ تیم، تعداد مسابقات را در یک فصل به ۳۸ تیم رساند.
در سال ۲۰۱۸، با اجرای یک ایده دیوانهوار از سوی میشل پلاتینی، رئیس سابق یوفا که به دلیل فساد برکنار شده بود این نهاد اروپایی «لیگ ملتها» را راهاندازی کرد: یک تورنمنت احمقانه برای تیمهای ملی، که هر دو سال یکبار برگزار میشود که باعث میشود تعداد بازیهای تیمهای ملی از حداقل ۸ بازی در مرحله مقدماتی جام جهانی به حداقل ۱۴ مسابقه افزایش پیدا کند.
یوفا این هم راضی نبود و دو سال پیش تصمیم گرفت مسابقات باشگاهی «لیگ اروپا» و «لیگ کنفرانس اروپا» را راه اندازی کند در هر کدام از این مسابقات ۳۲ تیم حضور دارند و هر تیم مجبور به انجام ۶ تا ۱۵ مسابقه در این مسابقات است.
سال آینده رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا به جای ۳۲ تیم با ۳۶ تیم برگزار خواهد شد و همین مساله تعداد بازیهای تیمها در مرحله گروهی را از ۶ به ۸ مسابقه خواهد رساند و در این لیگ مجموع تعداد مسابقات از ۱۳۷ مسابقه فعلی به ۲۰۳ مسابقه خواهد رسید.
این روزنامه در ادامه مینویسد: آیا فیفا میتواند این کسب درآمد یوفا را به نظاره بنشیند و دست روی دست بگذارد و کاری انجام ندهد؟ البته که نه! آنها تصمیم گرفتند جام جهانی ۲۰۲۶ را با حضور ۴۸ تیم برگزار کنند و از سال ۲۰۲۵ مسابقات جام باشگاههای جهان را با حضور ۳۶ تیم در ۸ گروه چهار تیمی استارت خواهد زد. البته همه در حال حاضر خوشحال هستند و یوفا و فیفا پولهای هنگفتی به دست میآورند و درآمد تیمها و بازیکنان هم افزایش پیدا کرده است.
اما در بلندمدت تنها کسانی که از بین خواهند رفت بازیکنان هستند و هنگامی که پای سلامت افراد به میان میآید کسی باید مداخله کند. اگر مطالعات علمی میگوید که یک بازیکن باید حداکثر ۳۸ مسابقه در فصل انجام دهد پس وادار کردن هزاران بازیکن به برگزاری ۷۰ مسابقه در سال جرم است. بازیکنان امروزه دیگر تمرین نمیکنند و فقط در حال مسابقه دادن هستند. پس باید عنوان فیلم «سیدنی پولاک» را تغییر داد و نوشت: «آنها بازیکنان را خلاص میکنند، مگر نه؟»